راهبران بوشهر و قزوین در قاب خاطره

یادمان خواهد ماند لحظه لحظه باهم بودنمان را...

نگاه خواهیم داشت هرآنچه را با هم آموختیم...

و یک صدا خواهیم خواند ترانه سبز یک دلی را....

معلم دیروز و معلم امروز

یاهو

چشم برهم میزنی و می بینی سال های زیادی از عمرت گذشته است. یک دفعه به خودت میایی و میگویی راستی چه در کوله بارم دارم؟ آیا توانسته ام آن طور که باید زندگی کنم و توشه آخرتم راجمع کنم.

و من...قدم بر جای پای پدر گذاشتم...با همان عشق با همان علاقه...اما با فضایی شاید متفاوت. و حالا که چندسالی توفیق خدمتگزاری به خلق خدا را دارم از خود می پرسم: سمانه آیا توشه ای برای آخرت جمع کرده ای؟آیا توانسته ای مانند پدر باشی؟؟؟؟؟

راهبران آموزشی استان بوشهر

به نام خداوند صاحب جمال***به معلم شکوه داد وعز وکمال

بدو    داد شغلی بسان نبی***شکوه داد و هیبت به او ذوالجلال

که راهبر بود او چو موسی و  نوح*** صفای کلامش چوکارون زلال

که شاگرد  چند پایه دارد بسی***زسرما وگرما ندارد ملال

بس  قاصدک با کلامش نوازش کند***نمادش بود درکناری بلال

«م.موسوی»